Kształty i myśli. Dyskurs a doświadczenie sztuki

Doświadczenie sztuki jest się procesem złożonym, kształtowanym w przestrzeniach historycznie zmiennej infrastruktury rozumienia. Jego integralną część, bez względu na specyfikę artystycznych manifestacji, stanowi szeroko pojęta aktywność „protokołów teoretycznych”. Wytwory sztuki nie jawią nam się same przez się, ale zawsze wraz z doraźnymi znaczeniami i konotacjami, aktualizowanymi w obszarze ustalonych praktyk i procedur dyskursywnych. Przyjmując, że aktywność refleksji to istotny przejaw konkretyzacji wytworu w rzeczywistości kulturowej, pomieszczone w publikacji szkice omawiają wybrane aspekty dyskursywnego wymiaru doświadczenia sztuki, ale też znaczenie praktyk dyskursywnych dla naszego rozumienia i postrzegania sztuki. Czytelnik znajdzie w artykułach zebranych w tomie różne perspektywy teoretyczne, punkty widzenia i ujęcia problematyki. Stanowią one następstwo badawczych zainteresowań autorów, ale też efekt wieloaspektowości doświadczenia sztuki, na wiele sposobów artykułowanego (także dyskursywnie) w obszarze specyfiki procedur poznawczych dyscyplin zajmujących się kulturą artystyczną. Wspólnym mianownikiem całości jest przekonanie, że doświadczenie sztuki, zawsze kontekstualne i historyczne, nigdy nie było i nie jest wolne od (przejawiającego się na różne sposoby) dyskursu. Wszelkie konkretyzacje sztuki kształtują się bowiem w procesach interpretacji, zawsze w obrębie określonych procedur i strategii dyskursywnych. Publikacja adresowana jest przede wszystkim do grona odbiorców i czytelników zajmujących się szeroko rozumianą teorią sztuki, ale także twórców, artystów oraz studentów wielu kierunków humanistyki. W dalszej kolejności do szerokiej rzeszy potencjalnych odbiorców i uczestników współczesnej kultury artystycznej.